شعر (شبی را دوست دارم)شاعر محمد علی جدی

 نام شعر :(شبی را دوست دارم ) شاعر :محمد علی جدی

شبی را دوست دارم من که درآن                                                                                                                                                  همه باشند هر جا شاد و خندان                                                                                                                                                      شبی را می پسندد این دل من                                                                                                                                                     که باشد هر کسی هر جای ایمن                                                                                                                                                   شبی میخواهم از این چرخ گردون                                                                                                                                                          که در دنیا نباشد یک دل خون                                                                                                                                                 شبی خوب است و زیبا و سرافراز                                                                                                                                                 که بلبل سردهد بهر گل آواز                                                                                                                                                        شبی باشد مرا در خواب و رویا                                                                                                                                                     که باشد شادو خرم جمع دل ها                                                                                                                                                     شبی که می شود روشن ترازروز                                                                                                                                                        تو درس مهربانی را بیاموز                                                                                                                                                          شبی که نیست نه شاه و گدایی                                                                                                                                                   نه ظلمی هست و نه جور و جفایی                                                                                                                                                   شبی که کاخ و کوخی نیست دیگر                                                                                                                                                    بگردد عدل هر جاسایه گستر                                                                                                                                                          شبی دور ازتباهی و دورویی                                                                                                                                                        که دیگر نیست حتی آرزویی                                                                                                                                                      شبی دل خواهد از چرخ رونده                                                                                                                                                                که لبها باز گردد بهر خنده                                                                                                                                                       شبی که لیلی از آواز مجنون                                                                                                                                                           گذارد سر به کوه و دشت و هامون                                                                                                                                                   شبی که یوسف از عشق زلیخا                                                                                                                                                    نه پا از سر شناسد نه سر از پا                                                                                                                                                     شبی که خواب شیرین رفته فرهاد                                                                                                                                   وچشمش بر جمال یار افتاد                                                                                                                                                            شبی که میرسد جدی به معشوق                                                                                                                                                 و دلهاشان شود در عشق مغروق                                                                                                                                                پایان